Από ψηλά τα ποτάμια είναι διαφορετικά !

 

   Μπορεί να μοιάζουν με σουρεαλιστικούς πίνακες ζωγραφικής αλλά είναι φωτογραφίες που δεν έχουν υποστεί επεγεργασία. Ο φωτογράφος Andrei Yermolayev ξεκίνησε να παίρνει τις πρώτες εικόνες του από… αέρος, όταν ένας φίλος του τον παρακίνησε να τον ακολουθήσει σε μια από τις πτήσεις του πάνω από την Ισλανδία.

   Σύντομα η συλλογή του Andrei μεγάλωσε, εστιάζοντας κυρίως σε βουνά, λίμνες, ποτάμια και δάση της Ισλανδίας. Το αποκορύφωμα της δημιουργίας του είναι η πιο πρόσφατη εξόρμησή τους στους αιθέρες, από την οποία γύρισε με φωτογραφίες ποταμών.

«Από τα 800 μέτρα ύψος η θέα είναι μαγευτική. Ούτε και εγώ δεν πίστευα ότι τα ποτάμια από ψηλά έχουν τόση ομορφιά και θυμίζουν κάτι από… άλλο πλανήτη», λέει ο φωτογράφος… και εμείς απολαμβάνουμε!

   

 

  

Πηγή : perierga.gr

"Κρύσταλλα" ξεπροβάλλουν από τη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο

 

    

    Η λίμνη Βαϊκάλη βρίσκεται στα νότια της ρωσικής περιοχής της Σιβηρίας, μεταξύ Irkutsk Oblast και της Δημοκρατίας του Buryat. Είναι η βαθύτερη (1.620 μέτρα), η αρχαιότερη με ηλικία γύρω στα 30 εκατομμύρια  χρόνια αλλά και η δεύτερη πιο ογκώδες λίμνη, μετά την Κασπία Θάλασσα. 

    Χάρη στο μέγεθος της και μόνο, η λίμνη είναι γνωστή ως ένα από τα εντυπωσιακότερα φυσικά θαύματα της γης μια και μόνη της περιέχει το ένα πέμπτο των παγκόσμιων αποθεμάτων γλυκού νερού. 

    Το χειμώνα, για περίπου πέντε μήνες από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάιο, η Βαϊκάλη παγώνει τόσο συχνά που ο Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος για συντομία περνάει πάνω από την επιφάνεια της.Στην περιοχή ο άνεμος σε συνδυασμό με την διαφορά της θερμοκρασίας, το παγετό και τον ήλιο δημιουργούν μια παράξενη κρούστα στον πάγο. 

    Ο πάγος είναι διαφανής, μπορείς να δεις σε βάθος 50 μέτρων και λάμπει κάτω από το φως του ήλιου. Την ημέρα τα κομμάτια πάγου παίρνουν ένα υπέροχο τυρκουάζ χρώμα και θυμίζουν θραύσματα πολύ ακριβού κρυστάλλου.

 

 

 

 

 

Πηγή:  http://www.dinfo.gr

8 φυσικά τοπία που δύσκολα θα πιστέψεις ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα

Η λίμνη του θανάτου, το μάτι της Γης ή η λευκή έρημος της Αιγύπτου; Μπορεί να μην καταλήξαμε στο πιο είναι το πιο ξεχωριστό τοπίο, όμως το συμπέρασμά μας το βγάλαμε: τελικά ο παράδεισος υπάρχει, και, όχι, δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζαμε.

• Dead Vlei, Ναμίμπια

Το περίεργο δάσος, γνωστό και ως “λίμνη του θανάτου” σχηματίστηκε περίπου 1000 χρόνια πριν, όταν στην περιοχή υπήρχε άφθονο νερό. Με την αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών η περιοχή αποξηράνθηκε, αλλά το τοπίο φαντάζει ακόμη σαν ψεύτικο.

• Danxia Landforms, Κίνα

Λόφοι όλο χρώμα και γεωμετρικά σχήματα, ή αλλιώς Danxia, το “ρόδινο σύννεφο”. Πρόκειται για έναν σχηματισμό που δημιουργείται από κόκκινο ψαμμίτη ο οποίος έχει διαβρωθεί με την πάροδο του χρόνου, σε μια σειρά από βουνά που περιβάλλονται από ασυνήθιστους βραχώδεις σχηματισμούς. Χάρμα οφθαλμών.

• Lakes of Mount Kelimutu, Ινδονησία

Το ηφαίστειο Kelimutu περιέχει τρεις λίμνες με διαφορετικά χρώματα: Η Tiwu Ata Mbupu (Λίμνη των Γέρων) είναι συνήθως μπλε, ενώ η Tiwu Nuwa Muri Koo Fai (Λίμνη των Νέων και των Παρθένων) και η Tiwu Ata Polo (Η Μαγεμένη Λίμνη) είναι χωρισμένες από έναν τοίχο του κρατήρα και είναι πράσινες ή κόκκινες. Η συγκεκριμένη φωτογραφία πάντως κάνει τη λίμνη να μοιάζει με υδρόγειο σφαίρα…

• Lencois Maranhenses, Βραζιλία

Με την πρώτη ματιά το Lençóis Maranhenses μοιάζει με μια έρημο, στην πραγματικότητα όμως είναι πάρκο! To Lençóis Maranhenses National Park, που βρίσκεται στη βορειοανατολική Βραζιλία, στην πολιτεία του Maranhão, κοντά στην πόλη της Barreyrinyas και περιλαμβάνει περίπου 1000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ, παρά τις άφθονες βροχές, δεν υπάρχει βλάστηση.

• Hutt Lagoon, Αυστραλία

Η όψη της μάς αφήνει με το στόμα ανοιχτό: Πρόκειται για μια αλμυρή λίμνη που βρίσκεται στη βόρεια ακτή των εκβολών του ποταμού Hutt, στη δυτική Αυστραλία. Η λίμνη είναι περίπου 14 χιλιόμετρα (8,7 μίλια) σε μήκος και το κόκκινο ή ροζ χρώμα της εναλλάσσεται ανάλογα με την ποσότητα των καροτενοειδών που παράγουν τα φύκια Dunaliella salina. Βουτάμε;

• Richat Structure, Μαυριτανία

Ή αλλιώς, “Το μάτι της Γης”. Βρίσκεται στην έρημο Maur Adrar της Μαυριτανίας, έχει διάμετρο 50 χιλιόμετρα, ενώ το σχήμα του μοιάζει με έναν τεράστιο στόχο στη μέση μιας, κατά τα άλλα, ομοιόμορφης έκτασης ερήμου. Οι επιστήμονες πάντως δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο τι ακριβώς το δημιούργησε.

• White Desert, Αίγυπτος

Όταν τη νύχτα τη φωτίζει μόνο το φως του φεγγαριού, η άσπρη έρημος της Αιγύπτου μοιάζει με παγωμένα τοπία πόλων. Την ημέρα παραμένει ένα απίστευτο θέαμα για τους χιλιάδες τουρίστες που συρρέουν να φωτογραφηθούν την έρημο που με τους βράχους που έχουν άσπρο χρώμα και υφή κιμωλίας, αποτέλεσμα της μακροχρόνιας διάβρωσής τους από τον άνεμο και την άμμο.

• Salar de Uyuni, Βολιβία

Ένα όμορφο και παράξενο τοπίο βρίσκεται στα υψίπεδα της νοτιοδυτικής Βολιβίας, στην Νότια Αμερική και ονομάζεται Salar de Uyuni. Πρόκειται μια λίμνη που υπήρχε στην περιοχή πριν από περίπου σαράντα χιλιάδες χρόνια, όμως με το πέρασμα των χρόνων στέγνωσε. Στην θέση της δημιουργήθηκαν δύο μικρές λίμνες (Uru Uru και Poopó) που εξακολουθούν να υπάρχουν -και να εντυπωσιάζουν- μέχρι και σήμερα.







Πηγή: cosmo.gr

Η λίμνη που αλλάζει χρώματα

   Περισσότερο γνωστή ως «Γαλάζια Λιμνούλα» , αυτή η πανέμορφη λίμνη στην πόλη Biei, στο Χοκάιντο της Ιαπωνίας, μοιάζει να αλλάζει συνεχώς χρώμα. Ανάλογα με το πώς πέφτει το φως αλλά και ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες σύμφωνα με τον Ιάπωνα φωτογράφο Kent Shiraishi, η γραφική λίμνη μπορεί να γίνει μπλε, τυρκουάζ ακόμη και πράσινη.

    Κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του τρέχοντος έτους, ο Shiraishi ταξίδεψε  στο Χοκάιντο για να φωτογραφίσει τη λίμνη. Σε κάποιες από τις φωτογραφίες του, τα νερά της λίμνης φαίνεται να έχουν ένα πράσινο χρώμα, ενώ σε κάποιες άλλες είναι μπλε.

   Σε όλες όμως το τοπίο μοιάζει μαγικό με την όμορφη λίμνη να περιβάλλεται από δέντρα σκεπασμένα από λευκό πυκνό χιόνι.Το μπλε χρώμα της λίμνης, για το οποίο πήρε και το όνομα της, δεν έχει εξηγηθεί πλήρως, αλλά αποδίδεται στην παρουσία του υδροξειδίου του αργιλίου στο νερό.

 

 

  

 

Πηγή: http://www.dinfo.gr

Υδροσίφωνες

   

 Οι σίφωνες εμφανίζονται τόσο πάνω από την ξηρά, λεγόμενοι σίφωνες ξηράς, οι οποίοι θεωρούνται και οι ταχύτεροι άνεμοι στον πλανήτη Γη, όσο και πάνω από τη θάλασσα, οπότε ονομάζονται σίφωνες θαλάσσης ή υδροσίφωνες ή υδροστρόβιλοι ( Οι θαλάσσιοι σίφωνες στην αγγλική γλώσσα ονομάζονται waterspouts, όρο που πολλοί τον μεταφράζουν σε «υδροστρόβιλους», πλην όμως με αυτό τον όρο χαρακτηρίζονται κοινώς οι παλιρροιακές θαλάσσιες δίνες ή άλλα φαινόμενα του παλιρροιακού ρεύματος).

   Ιδιαίτερη ανησυχία στους επιστήμονες έχει προκαλέσει η έξαρση που παρουσιάζουν οι υδροστρόβιλοι στο Ιόνιο Πέλαγος και το νότιο Αιγαίο...

    Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως το φαινόμενο στην Ελλάδα παρατηρείται συχνά και ότι αποτελεί απειλεί για τη ναυσιπλοΐα. Παράλληλα, συνιστούν στους ναυτικούς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επίμαχες περιοχές, αφού η ταχύτητα του υδροστρόβιλου φτάνει τα 150 χιλιόμετρα την ώρα και μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και τοπικό τσουνάμι σε ακτίνα 60 χιλιομέτρων.

   Ο Καναδός μετεωρολόγος Γουέιντ Ζιλάγκι από το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνας των Υδροσιφώνων που εδρεύει στο Τορόντο, μιλώντας στη Realplanet προειδοποιεί ότι η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη του… «υγρού Κυκλώνα» και ότι πλέον, πέρα από τους ανεμοστρόβιλους της ξηράς, οι υδροσίφωνες θα ενταθούν το επόμενο διάστημα. «Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, το γεωγραφικό τόξο, το οποίο περιλαμβάνει τα νησιά του Ιονίου και φτάνει έως και τις ακτές της βόρειας Κρήτης, αποτελεί το βασικό επίκεντρο εκδήλωσης του φαινομένου σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο. Δυστυχώς, πρέπει να μάθετε να ζείτε με τους υδροστρόβιλους, καθώς ήρθαν για να μείνουν» ανέφερε χαρακτηριστικά. Όπως αναφέρουν τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου, 55 υδροστρόβιλοι έχουν κάνουν φέτος την εμφάνισή τους στις ελληνικές θάλασσες, την ώρα που το 2012 ο αριθμός έφθανε μόλις τους 25.

   Σύμφωνα με τους Καναδούς επιστήμονες του Κέντρου η έξαρση του φαινομένου οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη μορφολογία του Ιονίου, ειδικά στο σημείο που συναντά του Κρητικό πέλαγος. Όπως αναφέρουν οι περισσότεροι υδροστρόβιλοι καταγράφονται ανοιχτά της Σητείας. Μάλιστα, υποστηρίζουν πως μόνο φέτος 18 υδροσιφώνες, όπως χαρακτηριστικά λένε, έχουν «χτυπήσει» τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή. Επιπλέον, τουλάχιστον 9 υδροστρόβιλοι έκαναν την εμφάνισή τους στη θαλάσσια περιοχή της νότιας Κέρκυρας, στα ανοιχτά της Ηλίας από την πλευρά της Κουρούτας, καθώς και στην περιοχή μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου. «Η εποχή εμφάνισης των υδροστρόβιλων είναι το φθινόπωρο. Οι συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη του φαινομένου είναι τα ασυνήθιστα για την εποχή θερμά νερά, ο ψυχρός αέρας στην ατμόσφαιρα, ο ασθενής άνεμος και η αυξημένη υγρασία», εξηγεί ο διδάκτωρ Μετεωρολογίας Μιχαήλ Σιούτας, και συνεχίζει: «Οι «τρόμπες», όπως συνηθίζουν να τις ονομάζουν οι ντόπιοι ψαράδες του Ιονίου, μπορούν να φτάσουν σε ύψος μέχρι και τα 500 μέτρα, ενώ πολλές από αυτές διαρκούν έως και 10 λεπτά».

                                               Οι ψαράδες εκπέμπουν SOS

    Σύμφωνα με το δημοσίευμα αντιμέτωποι με τους υδροστροβίλους βρίσκονται συχνά οι ψαράδες της Κυλλήνης, στην Ηλεία. Ο καπετάν Γεράσιμος, αλιευτής της περιοχής υποστηρίζει πως το φαινόμενο σήμερα είναι πλέον συχνό. «Είχαμε και παλιότερα «τρόμπες» αλλά όχι τόσο ισχυρές όπως τώρα. Οταν τις συναντούσαμε μαϊνάραμε… και περιμέναμε να κατακάτσει ο κουρνιαχτός. Εάν πλησίαζες έστω και λίγο, υπήρχε ο κίνδυνος να βρεθείς στον πάτο της θάλασσας μαζί με το καΐκι, αφού αυτό το «πράμα» πάλευε να σε ρουφήξει. Μάλιστα, οι παλιοί καπετάνιοι, που ήταν προληπτικοί, συνήθιζαν να σχηματίζουν στην πλώρη του καραβιού το αστέρι του Νότου, προκειμένου να ξορκίσει το κακό». Οι επιστήμονες συνιστούν στους ναυτικούς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επίμαχες περιοχές που πλήττονται από το τροπικό φαινόμενο, το οποίο βρίσκεται σε έξαρση.    

Πηγή : http://el.wikipedia.org - http://meteoparea.blogspot.gr - http://www.gkourou.com/ -  iefimerida.gr