Αστεροειδής πέρασε δίπλα από τη Γη όχι εντελώς ακίνδυνα

   Ένας νέος αστεροειδής μικρός σε διάμετρο πέρασε τη Δευτέρα σε απόσταση 230.000 χλμ από τη Γη και 10.000 χλμ από τη Σελήνη, όχι εντελώς ακίνδυνα Πάνω από 9.000 ουράνια σώματα υπάρχουν στο ηλιακό σύστημα.
   Ο συγκεκριμένος αστεροειδής θα ξανακάνει την εμφάνισή του σε 2,72 χρόνια, όσο διαρκεί η τροχιά του.
   Επιπλέον, θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίος και χωρίς να «προσκρούσει» στον πλανήτη μας, καθώς οι περιπτώσεις αστεροειδών που εισέρχονται στην τροχιά της Σελήνης γύρω από την Γη (περιστρέφεται γύρω μας σε απόσταση 240.000 χλμ.) θεωρούνται επικίνδυνες γιατί μπορούν να τη «χτυπήσουν», διαταράσσοντας σοβαρά την ισορροπία Γης-Σελήνης, ανεβάζοντας τη στάθμη των νερών στους ωκεανούς και προκαλώντας έντονη σεισμική δραστηριότητα.


Πηγή : star.gr

Ανεμοστρόβιλος στην Νότια Ιταλία

   Ανεμοστρόβιλος έπληξε σήμερα το πρωί το χαλυβουργείο Ilva στην πόλη του Τάραντα, στον ιταλικό Νότο. Ένας εργάτης που βρίσκονταν πάνω σε γερανό αγνοείται, ενώ υπάρχουν και είκοσι τραυματίες, σύμφωνα με ιταλικά μέσα ενημέρωσης.

Ο γερανός έσπασε και έπεσε στην θάλασσα, παρασύροντας εργάτες. Η βιομηχανική εγκατάσταση εκκενώθηκε, λόγω του φόβου ότι μπορεί να σημειώνονταν εκρήξεις.
Από την κεντρική είσοδο της βιομηχανίας εισέρχονται συνεχώς ασθενοφόρα και σε ένα τμήμα της μονάδας παραγωγής χάλυβα εκδηλώθηκε πυρκαγιά.
Καραμπινιέροι, αστυνομικοί και πυροσβέστες προσπαθούν να συντονίσουν την εκκένωση του χαλυβουργείου όπου σήμερα είχαν συρρεύσει χιλιάδες αργάτες για να αποφασίσουν νέες κινητοποιήσεις.
Η Ilva την περασμένη Δευτέρα ανακοίνωσε ότι πρόκειται να θέσει σε διαθεσιμότητα 5.000 εργάτες, μετά την απόφαση της ιταλικής δικαιοσύνης που την υποχρεώνει να προχωρήσει σε δαπανηρά μέτρα και έργα για να μειωθούν δραστικά οι τοξικές ουσίες που εκλύονται από αυτά.
Μετά την κατάληψη στην οποία προχώρησαν χθες οι μαγνητικές κάρτες εισόδου των εργατών ενεργοποιήθηκαν και πάλι, αλλά το επαγγελματικό τους μέλλον παραμένει αβέβαιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση του τεχνοκράτη πρωθυπουργού Μάριο Μόντι σκέπτεται να προχωρήσει σε έκδοση διατάγματος που να επιτρέψει στην Ilva να συνεχίσει να παράγει χάλυβα, προχωρώντας παράλληλα σε σταδιακές παρεμβάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων του Τάραντα.

Πήγή :  http://www.meteo-news.gr/public/article/Tornado_in_Southern_Italy_video/

Πράσινη αναλαμπή: ένα αριστουργηματικό φυσικό φαινόμενο

    

   Η πράσινη αναλαμπή εμφανίζεται πριν την ανατολή και τη δύση, διαρκώντας συνήθως μόλις δύο δευτερόλεπτα. Ενώ οι πράσινες αναλαμπές είναι θεωρητικά ορατές παντού, θα έχετε την καλύτερη ευκαιρία να τις δείτε εάν σταθείτε στην ακτή κοιτάζοντας προς τη θάλασσα ή κοιτάζοντας από πολύ ψηλά, όπως από ένα βουνό ή ένα αεροπλάνο.

    Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο το οποίο οφείλεται στη διάθλαση. Καθώς το φως του ήλιου μετακινείται προς τα κατώτερα και πιο πυκνά στρώματα αέρα της ατμόσφαιρας, οι ακτίνες του διαθλώνται και ακολουθούν ελαφρώς καμπύλη πορεία, στην ίδια κατεύθυνση με την καμπύλη της Γης. Στις υψηλότερες συχνότητες (πράσινο και γαλάζιο) το φως σχηματίζει καμπύλη πιο εύκολα από τις χαμηλότερες συχνότητες (κόκκινο και πορτοκαλί). Έτσι οι πράσινες και γαλάζιες ακτίνες του τελευταίου «κομματιού» του ήλιου εξακολουθούν να είναι ορατές όταν οι κόκκινες και πορτοκαλί έχουν κρυφτεί από την καμπύλη της Γης.

    Στο μυθιστόρημα «Η πράσινη αχτίδα» (1882) ο Ιούλιος Βερν ήταν ο πρώτος που περιέγραψε με τόση σαφήνεια ένα φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο αλλά καθ’ όλα φυσικό, το οποίο ως τότε δεν είχε απασχολήσει ιδιαίτερα τους επιστήμονες και η φήμη του περιοριζόταν μόνο σε θρύλους και παραδόσεις.
    Οι γραπτές αναφορές στην πράσινη αναλαμπή ή πράσινη αχτίδα πριν από τον 19ο αιώνα είναι ανύπαρκτες και όσο κι αν σήμερα η εξήγηση ακούγεται απλή, οι μανιώδεις μελέτες που πυροδότησε το έργο του Βερν, ακόμη και από τους μεγαλύτερους φυσικούς και αστρονόμους της εποχής, δυσκολεύτηκαν να την ερμηνεύσουν. Επειδή οι περισσότερες αναφορές ήταν από ανθρώπους που την είχαν δει στη θάλασσα, κάποιοι επιστήμονες την απέδωσαν σε ένα «φιλτράρισμα» του φωτός από τα κύματα, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι επρόκειτο για οφθαλμαπάτη που δημιουργούν τα είδωλα του δύοντος ήλιου.

   Το να δει κανείς την πράσινη αναλαμπή είναι πολύ σπάνιο, το να κατορθώσει να συλλάβει τη γαλάζια είναι ακόμη σπανιότερο, αλλά όχι απίθανο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σύμφωνα με τους θρύλους, η πράσινη αχτίδα θεωρείτο παλαιότερα σημάδι μεγάλης τύχης. 

Η λίμνη με τα στίγματα

   Η λίμνη  βρίσκεται στο Osoyoos του Καναδά και περιέχει μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις ορυκτών στον κόσμο. Αυτό το παράξενο και ταυτόχρονα όμορφο φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει στη λίμνη είναι ότι αποτελείται από πολλές διαφορετικές και υψηλού βαθμού συγκέντρωσεις μετάλλων (καθαρτικό άλας, καθαρτικό άλας και θειικό νάτριο).

   Kατά τους θερινούς μήνες το περισσότερο νερό της λίμνης εξατμίζεται και αφήνει τα ορυκτά πίσω. Αυτές οι ουσίες κρυσταλλώνονται και μεγάλες κηλίδες αρχίζουν να εμφανίζονται. Τα χρώματα διαφέρουν σε κάθε κηλίδα, καθώς η σύσταση αλλάζει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κατά τη θερινή περίοδο.

   Τα ιαματικά νερά της λίμνης χρησιμοποιήθηκαν από αυτόχθονες Ινδιάνους για την ανακούφιση από τους πόνους και κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, τεράστιες ποσότητες άλατος μεταφέρθηκαν για να χρησιμοποιηθούν από την αμερικανική βιομηχανία πυρομαχικών.

BOILING LAKE - Η ΛΙΜΝΗ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ

   

   Η λίμνη Boiling Lake βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Morne Trois στη Ντομίνικα,10,5 χιλιόμετρα ανατολικά της Roseau στην Καραιβική και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Αναδεύει γκρίζο-μπλε νερό και συνήθως περιβάλλεται από ένα σύννεφο ατμών.

   Η λίμνη είναι περίπου 200 πόδια (60μ) ολόκληρη. Η πρώτη καταγραμμένη παρατήρηση της λίμνης, ήταν το 1870 από δύο Αγγλους, τον κ. Watt και τον Δρ Nicholls. Το 1875, ο κ. Η. Prestoe, ένας βοτανολόγος και ο Δρ Nicholls είχαν εξουσιοδοτηθεί για να ερευνήσουν αυτό το φυσικό φαινόμενο. Μέτρησαν την θερμοκρασία του νερού και διαπίστωσε ότι ήταν 180 με 197 βαθμούς Φαρενάιτ (82 - 91,5 βαθμούς Κελσίου ) κατά μήκος των άκρων, αλλά δεν μπορούσαν να μετρήσουν τη θερμοκρασία στο κέντρο, όπου η λίμνη βράζει. Κατέγραψαν το βάθος να είναι μεγαλύτερες από 195 ft (59 m).

   Η λίμνη Boiling Lake είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θερμή πηγή στον κόσμο. Η μεγαλύτερη είναι  Frying Pan Lake , που βρίσκεται στο Waimangu Valley κοντά στο Rotorua της Νέας Ζηλανδίας.

Οι 5 ωραιότερες φωτογραφίες της Γης

   Με αφορμή των εορτασμό των 40 ετών από την έναρξη του προγράμματος Landsat, η NASA διάλεξε 5 φωτογραφίες από τις 120 που ανήκουν στη σειρά «Earth as Art» (Η Γη ως Τέχνη), οι οποίες αποτυπώνουν την ομορφιά του πλανήτη μας.

Η λίμνη Eyre στην έρημο της Βόρειας Αυστραλίας

    Μία λίμνη που έχει γεμίσει με νερό, μόλις 3 φορές στα τελευταία 150 χρόνια. Η λήψη έγινε στις 8 Αυγούστου 2006.

Στήλες άμμου όπως ξεσηκώνονται από τον άνεμο

    Η λήψη πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 1985 στα σύνορα Αλγερίας και Μαυριτανίας.

Ποταμός Μισισιπής και η απόδειξη της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη

    Πόλεις, δρόμοι και χωράφια απεικονισμένα σαν τετράγωνα, σε αντίθεση με τις καμπύλες που σχηματίζει ο ποταμός. Η λήψη πραγματοποιήθηκε την 28ηΜαϊου 2003.

Το δέλτα του ποταμού Γιουκόν στην Αλάσκα

   Η εικόνα είναι από τις 22 Σεπτεμβρίου 2002

Γκότλαντ, στη θάλασσα της Βαλτικής

    Η μαζική συγκέντρωση φυτοπλανγκτόν, γύρω από το νησί που ανήκει στη Σουηδία, κάνει την εικόνα να μοιάζει με πίνακα του Van Gogh. Η λήψη έγινε στις 13 Ιουλίου 2005.



 ΠΗΓΗ: iefimerida.gr

"Μπλε" Πανσέληνος

   "Μπλε" πανσέληνο θα έχουμε σήμερα το βράδυ ( 31 Αυγούστου). Θα είναι η δεύτερη πανσέληνος που θα γίνει μέσα στον ίδιο μήνα. Η πρώτη ήταν στις 2 Αυγούστου.

   Δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο να παρατηρούνται δύο πανσέληνοι μέσα στον ίδιο μήνα, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Η δεύτερη πανσέληνος τον ίδιο μήνα αποκαλείται μπλε, όχι μόνο επειδή είναι ασυνήθιστη αλλά επειδή κάποτε ήταν πραγματικά μπλε. Και όχι για μια νύχτα, αλλά για χρόνια.

   "Ήταν το 1883 όταν έγινε η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία. Σε απόσταση 600 χιλιομέτρων μακριά, ο κόσμος άκουσε την έκρηξη σαν βολή κανονιού. Ισοδυναμούσε η έκρηξη με βόμβα ισχύος 100 μεγατόνων. Στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας εκτινάχθηκαν χώμα και στάχτη. Τότε το φεγγάρι έγινε μπλε και ήταν τόσο σπάνιο το γαλάζιο πρόσωπο της σελήνης που αντίκριζαν οι άνθρωποι ώστε το μπλε φεγγάρι έμεινε στα χρονικά ως έκφραση ενδεικτική της έννοιας του “σχεδόν ποτέ", όπως λέει στα NEA ο διευθυντής του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου Διονύσης Σιμόπουλος.

"Με αυτή λοιπόν την έννοια χρησιμοποιείται και η φράση "μπλε Σελήνη" για να χαρακτηρίσει την ύπαρξη δύο πανσελήνων σε έναν μήνα. 

Η δεύτερη δηλαδή πανσέληνος σε έναν μήνα ονομάζεται “μπλε Σελήνη” παρ’ όλο που ένα τέτοιο φαινόμενο, αν και ασυνήθιστο δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιο" προσθέτει ο κ. Σιμώπουλος.

 

Λίγα λόγια ακόμα για τη "Μπλε" πανσέληνο από τη Βικιπαίδεια

   Μπλε φεγγάρι αποκαλείται μια πανσέληνος που συμβαίνει σε ασυνήθιστη χρονική στιγμή. Τα περισσότερα έτη έχουν δώδεκα πανσελήνους, τις περισσότερες φορές μια κάθε μήνα. Ωστόσο κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη. Αυτές αθροίζονται και ως αποτέχουμε ένα επιπλέον φεγγάρι, φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 2,72 χρόνια. Διαφορετικές ερμηνείες τοποθετούν το έξτρα φεγγάρι σε διάφορες περιόδους, ωστόσο αυτή η πρόσθετη πανσέληνος αποκαλείται σε κάθε περίπτωση «μπλε φεγγάρι».

           
    Ο όρος έχει και μεταφορική σημασία, η οποία τονίζει τη σπανιότητα ενός φαινομένου. Χαρακατηριστική είναι η αγγλική έκφραση «once in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Στο άλλο άκρο υπάρχει και μια πολύ κυριολεκτική σημασία καθώς ένα φεγγάρι μπορεί πράγματι να έχει χρώμα μπλε, εξαιτίας ατμοσφαιρικών διαταραχών. Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι (όχι απαραίτητα πανσέληνος) φαίνεται στα μάτια του παρατηρητή γαλαζωπό, εξαιτίας της ύπαρξης καπνού ή μορίων σκόνης στην ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε μετά τις δασικές πυρκαγιές στη Σουηδία και τον Καναδά το 1950 και, αξιοσημείωτα, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, που είχε ως επακόλουθο να εμφανίζεται το φεγγάρι μπλε για μια περίοδο δύο ετών.

Ανάμεσα στα έτη 2005 και 2015 αναμένονται τα παρακάτω μπλε φεγγάρια:

Α. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι την τρίτη πανσέληνο σε μια εποχή τεσσάρων πανσελήνων:

19 Αυγούστου 2005

19 Μαΐου 2008

21 Νοεμβρίου 2010

21 Αυγούστου 2013

Β. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι μια δεύτερη πανσέληνο σε οποιοδήποτε μήνα:

30 Ιουνίου 2007

31 Δεκεμβρίου 2009

31 Αυγούστου 2012

31 Ιουλίου 2015

Σημειώνεται πως το έτος 2018 (καθώς επίσης τα έτη 2037, 1961, 1942, 1999) αναμένεται μαύρο φεγγάρι (καθόλου πανσέληνος το μήνα Φεβρουάριο που είναι συντομότερος), και ως αποτέλεσμα θα υπάρξουν δυο μπλε φεγγάρια μες την ίδια χρονιά, τον Ιανουάριο και το Μάρτη.

Το 2011 ήταν μια χρονιά “ακραίων” φυσικών φαινομένων

Το 2011 ήταν μια χρονιά «ακραίων» φυσικών φαινομένων σε παγκόσμιο επίπεδο με πλημμύρες στην Ταϊλάνδη, υπερβολική ξηρασία στην Αφρική και καύσωνα ανά την Ευρώπη, ανακοίνωσαν χθες Τρίτη επιστήμονες.

«Οι άνθρωποι θα θυμούνται αυτή τη χρονιά ως μια ακραία (χρονιά) σε ό,τι αφορά τον καιρό και το κλίμα», δήλωσε η Τζέσικα Μπλάντεν, κλιματολόγος στην Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).

Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ουσιαστικά ήταν χαμηλότερες, κατά μέσον όρο, τον περασμένο χρόνο σε σχέση με το 2010 κυρίως εξαιτίας του φαινομένου Λα Νίνια που σποραδικά προκαλεί ψυχρότερα ρεύματα στον Ειρηνικό, σύμφωνα με έκθεση για την κατάσταση του κλίματος που δόθηκε χθες Τρίτη στη δημοσιότητα.

Το 2011 ήταν θερμότερο από το αναμενόμενο, δεδομένων των σε γενικές γραμμές χαμηλότερων θερμοκρασιών στη διάρκεια του Λα Νίνια και συγκαταλέγεται στις 15 θερμότερες χρονιές από τότε που ξεκίνησαν να τηρούνται αρχεία πριν από περισσότερο από έναν αιώνα.

Η αρκτική περιοχή εξακολουθεί να θερμαίνεται με πιο γρήγορους ρυθμούς -σχεδόν δύο φορές γρηγορότερα από τον υπόλοιπο κόσμο- με τον πάγο των θαλασσών να συρρικνούται στο δεύτερο μικρότερο καταγεγραμμένο μέγεθός του.

Η έκθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια ημέρα αφότου ο ΝΟΑΑ δημοσιοποίησε στοιχεία για τις ηπειρωτικές ΗΠΑ που δείχνουν ότι οι τελευταίοι 12 μήνες ήταν οι θερμότεροι που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα, το ίδιο και οι πρώτοι έξι μήνες του 2012.


Πηγή : zougla.gr

Οι 10 πιο ακραίες καιρικές συνθήκες που έχουν καταγραφεί.

   Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο καιρός μπορεί να γίνει ακραίος και σίγουρα αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να αποφύγουμε ούτε έχουμε τη δύναμη να το σταματήσουμε. Η παγκόσμια μόλυνση , το φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά και άλλες παρόμοιες αιτίες που προκαλούνται από τον άνθρωπο μπορεί να αυξήσουν την συχνότητα των ακραίων φαινομένων ανά την υμφήλιο.

   Σκεφτήκατε ποτέ να ζούσατε έστω ένα λεπτό σε θερμοκρασίες της τάξεως των 57,8°C? Φανταστήκατε ποτέ πως θα είναι να βρίσκεστε στη μέση μίας χαλαζοκαταιγίδας με χαλάζι μεγέθους 17.8cm διαμέτρου και 47.6cm περιφέρειας?

   Ο ακραίος καιρός ΜΠΟΡΕΙ να συμβεί παντού στην Γη απλά θα πρέπει να ελπίζουμε ότι δεν θα είναι κανείς μας εκεί που θα συμβεί...

Πάμε να δούμε τις 10 πιο ακραίες καιρικές συνθήκες που έχουν καταγραφεί στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 

1. Η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ.

    Θα ήταν πολύ άσχημο να βρισκόσασταν στο Al ‘Aziziyah της Λιβύης στις 13 Σεπτεμβρίου του 1922. Η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε εκείνη την ημέρα ήταν 57.8°C κάνοντάς την , την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στα χρονικά. Το Al ‘Aziziyah βρίσκεται κοντά στην Έρημο Σαχάρα που είναι η βασική αιτία για αυτή τη θερμοκρασία. Πάντως εκτός από αυτή την ακραία θερμοκρασία υπάρχουν αναφορές που υποστηρίζουν ακόμη υψηλότερες θερμοκρασίες σε άλλα μέρη στη διάρκεια ενός φαινομένου γνωστού ως "heat bursts" όπου άνεμοι ανεβάζουν απότομα την θερμοκρασία και κατεβάζουν την υγρασία στον αέρα. Η πιο ακραία περίπτωση αυτού του φαινομένου heat bursts παρατηρήθηκε στο Abadan του Ιράν τον Ιούνιο του 1967 με υποτιθέμενες θερμοκρασίες των 87°C!!! Το περιστατικό αυτό δεν επιβεβαιώθηκε και γι αυτό το λόγο δεν είναι αποδεκτό ως παγκόσμιο ρεκόρ. Το αμέσως επόμενο πιο ζεστό μέρος είναι η κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια με 56.7°C στις 10 Ιουλίου του 1913.

 

2. Η γρηγορότερη άνοδος της Θερμοκρασίας.

    Στις 7.30 το πρωί στις 22 Ιανουαρίου του 1943 στο Spearfish της Νότιας Ντακότα των Η.Π.Α. η θερμοκρασία ήταν στους -20°C όταν ένα chinook (άνεμος ο οποίος φυσάει κατα μήκος της πλαγιάς) άρχισε να φυσά πολύ γρήγορα. Μέσα σε 2 ΛΕΠΤΑ ! η θερμοκρασία ανέβηκε στους +7°C ... Αυτή η διαφορά των 27°C ανόδου της θερμοκρασίας ήταν η πιο γρήγορη άνοδος της θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του καιρού συνεχίστηκε και μετά από μιάμιση ώρα ο άνεμος σταμάτησε και η θερμοκρασία έπεσε από τους +12°C στους -20°C!!! μία συνολική πτώση της τάξης των 32°C μέσα σε ΜΟΝΟ 27 λεπτά.

3. Η χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ.

    Ο σταθμός Vostok είναι ένα Ρωσικό εργαστήριο έρευνας που βρίσκεται στον νότιο "πόλο ψύχους" στην Ανταρκτική. Οι πόλοι τους ψύχους είναι τα σημεία στην Γη με τις χαμηλότερες καταγεγραμένες θερμοκρασίες . Και ενωυπάρχουν πολλές τέτοιες τοποθεσίες στο βόρειο ημισφαίριο να διεκδικούν αυτή τη θέση , στο νότιο αναμφίβολα ο σταθμός Vostok είναι χωρίς αμφιβολία το ψυχρότερο μέρος της Ανταρκτικής. Για να σας δώσουμε μία γεύση επί τούτου ο μέσος όρος της θερμοκρασίας τον χειμώνα κυμαίνεται στους -65°C και το καλοκαίρι στους -30°C. Στις 21 Ιουλίου του 1983 η θερμοκρασία στον σταθμό Vostok έπεσε στους -89.2°C! και αυτή είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στη Γη. Εκτός του κρύου γενικά το κλίμα στην περιοχή είναι τρομερά επικίνδυνο για τους ανθρώπους για πολλούς λόγους. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου υγρασία στον αέρα , ο μέσος όρος ταχύτητας του ανέμου είναι 11mph (έως και 60mph) , υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, και επίσης η περιοχή έχει πολική νύχτα που διαρκεί 3 μήνες! Για την ιστορία ο σταθμός ερευνά τους πυρήνες του πάγου με γεωτρήσεις καθώς και τα μαγνητικά πεδία της Γης.

4. Η γρηγορότερη πτώση της θερμοκρασίας

    Στη νότια Ντακότα των Η.Π.Α. η Rapid City (περίπου 45λεπτά από την Spearfish που είδαμε παραπάνω) κρατά το ρεκόρ της γρηγορότερης πτώσης της θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ. Στις 22 Ιανουαρίου του 1943 την ίδια μέρα με παραπάνω στην Spearfish η θερμοκρασία έπεσε κατά 27°C! μέσα σε 5 λεπτά από τους 16°C στους -11°C !!!.

5. Η μεγαλύτερη νιφάδα.

    Στις 28 Ιανουαρίου του 1887 ένας ιδιοκτήτης ράντσουστο Fort Keogh της Μοντάνα ανακάλυψε μία νιφάδα διαμέτρου 38 ΕΚΑΤΟΣΤΩΝ! , αλλά δυστυχώς λόγω της χρονικής περιόδου δεν υπάρχει σχετική φωτογραφία της νιφάδας . Ωστόσο παρά ότι το γεγονός φαίνεται ψεύτικο υπάρχουν επίσημα μάρτυρες του περιστατικού καθώς και η αναγνώριση από το περιοδικό των Ρεκόρ Guinness.

6. Η περισσότερη βροχή μέσα σε 24 ώρες.

    Ανάμεσα στις 15 και 16 Μαρτίου του 1952 στο Cilaos στο κέντρο του νησιού Reunion έπεσαν συνολικά 1.869.9mm βροχόπτωσης!! και αυτή είναι η μεγαλύτερη 24ωρη βροχόπτωση που έχει καταγραφεί στη Γη. Το ίδιο νησί επίσης κρατά το ρεκόρ για την περισσότερη βροχή μέσα σε 72 ώρες συνολικά 3.929mm στο κρατήρα Commersons τον Μάρτιο του 2007.

7. Η μεγαλύτερη χιονόπτωση που έχει καταγραφεί.

    Μεταξύ της 1ης Ιουλίου του 1998 και της 30 Ιουνίου 1999 συνολικά έπεσαν 29 μέτρα χιονιού στο βουνό Baker που βρίσκεται στην πολιτεία της Washington στις Η.Π.Α.

8. Το μεγαλύτερο χαλάζι.

    Στις 22 Ιουνίου του 2003 μία τεράστια καταιγίδα κινήθηκε κατά μήκος της κεντρονότιας Νεμπράσκα. Κατά της διάρκεια της καταιγίδας σημειώθηκε κολοσσιαία χαλαζόπτωση. Μετά το πέρας του φαινομένου οι κάτοικοι της Aurora βρίκαν μία τεράστια μπάλα χαλαζιού και γρήγορα την πήραν και την τοποθέτησαν στο ψυγείο για να μην λιώσει. Έπειτα εξετάστηκε από την Εθνική επιτροπή ακραίου κλίματος και καιρού η οποία την μέτρησε και διαπίστωσε ότι είχε διάμετρο 17.8cm και 47.6cm περιφέρεια. Η ΝΟΑΑ αναφέρει ότι το χαλάζι πέφτει προς το έδαφος με ταχύτητες των 160χιλιομέτρων την ώρα, και οι πιο καταστροφηκές χαλαζοπτώσεις έχουν προκαλέσει ζημιές αξίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων σε περιουσίες αλλά και σπαρτά. Μάλιστα αυτή τη στιγμή το συγκεκριμένο χαλάζι που είχε βρεθεί τότε φυλάσσεται στο Εθνικό κέντρο ατμοσφαιρικών ερευνών στο Boulder του  Κολοράντο.

9. Η γρηγορότερος άνεμος.

    Στις 3 Μαΐου του 1999 ανεμοστρόβιλοι σχηματίστικαν στην Οκλαχόμα και άρχισαν να καταστρέφουν οτιδήποτε έβρισκαν στο διάβα τους. Περίπου στις 7 το απόγευμα ένα DOW (Doppler Radar on Wheels) κατέγραψε μία ρυπή ανέμων 3 δευτερολέπτων που ταξίδευαν με ταχύτητες των 512 χιλιομέτρων την ώρα! Το 1971 ο Ted Fujita του πανεπιστημίου του Σικάγο εισήγαγε μία νέα μέθοδο μέτρησης και κατηγοριοποίησης των ανεμοστρόβιλων την ονομαζόμενη Fujita Scale. Στην μετρική κλίμακα έθεσε παραμέτρους για να κατηγοριοποιήσει τους ανεμοστρόβιλους από F0 έως F5 , αλλά στις σημειώσεις του επίσης περιέγραψε και έναν θεωρητικό F6 ανεμοστρόβιλο ο οποίος θα είχε μεγαλύτερη ταχύτητα ανέμων από έναν F5 και ήταν σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Η μεγαλύτερη ταχύτητα για έναν F5 είναι 512 χιλιόμετρα την ώρα! έτσι αν οι άνεμοι στην Οκλαχόμα ήταν 1-2 χιλιόμετρα παραπάνω θα ήταν ο πρώτος ανεμοστρόβιλος F6 που έχει καταγραφεί ποτέ.

10. Το μεγαλύτερο και πιο καταστροφικό ξέσπασμα ανεμοστρόβιλων που έχει συμβεί.

    Από τις 3 Απριλίου έως τις 4 το 1974 σε μία περίοδο μόλις 18 ωρών , 148 ανεμοστρόβιλοι ξέσπασαν κατά μήκος 13ων κεντρικών πολιτειών και του Οντάριο του Καναδά. Το γεγονός εκείνο έγινε γνωστό ως το "Σούπερ Ξέσπασμα" και είχε καταστροφικά αποτελέσματα . 24 από τους ανεμοστρόβιλους ήταν της τάξεως F4 , 6 ήταν μεγέθους F5 (οι περισσότεροι F5 που έχουν καταγραφεί σε οποιοδήποτε άλλο χρόνο ). Το μέγεθος της ζημιάς κάλυπτε μία περιοχή 1.440 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε ένα καταστροφικό μονοπάτι μήκους 4.160 χιλιομέτρων . Το συγκεκριμένου Σούπερ Ξέσπασμα συνέβει λόγω ενός ακραίου συστήματος χαμηλών πιέσεων το οποίο κινούνταν στις H.Π.Α. εκείνη την περίοδο και προκάλεσε ζημιές 3.5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων στοιχίζοντας την ζωή σε περισσότερους από 300 ανθρώπους τραμαυτίζοντας άλλους 5.484.

Πηγή :  meteoclub.gr