Η τυρκουάζ λίμνη Moraine

   Η λίμνη Moraine βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Banff στην Αλμπέρτα του Καναδά. Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό που προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων κι έχει ένα υπέροχο χρώμα, που αλλάζει ανάλογα με το φως του ήλιου και την αντανάκλασή του πάνω στα βραχώδη όρη. 

Παγωμένο κύμα στην Ανταρκτική

   Το «παγωμένο κύμα» βρίσκεται στην Ανταρκτικής, όπου η θερμοκρασία βρίσκεται αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Μοιάζει με κύμα το οποίο πάγωσε στον αέρα. Κάτι τέτοιο ωστόσο είναι αδύνατο να συμβεί, ακόμα και υπό τις ακραίες θερμοκρασίες της μόνιμα παγωμένης ηπείρου. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή το χιόνι πάγωνε γρήγορα, το χρώμα του θα ήταν θαμπό.

   Ο σχηματισμός που απεικονίζεται δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μεγάλο κομμάτι πάγου, το οποίο έχει ανυψωθεί από τις πιέσεις των παγετώνων που βρίσκονται κάτω από αυτό.

Η ομορφιά του πλανήτη μας σε 9 λεπτά

   Από τον Αμαζόνιο μέχρι τη Σιβηρία πολλά ξεχωριστά τοπία αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα της ομορφιάς και της ποικιλίας που παρουσιάζει ο κόσμος που μας περιβάλλει. Η ομορφιά της φύσης είναι αξεπέραστη και το βίντεο που ακολουθεί το αποδεικνύει περίτρανα.

Ένα καταπράσινο κύμα στη φύση

   Τα τεράστια καταπράσινα «κύματα» βρίσκονται μέσα στα εύφορα λιβάδια της Τσεχικής Δημοκρατίας. Μεγάλες εκτάσεις με ποώδη φυτά μοιάζουν, έτσι όπως «ανεβαίνουν» στους λόφους, ότι ένα καταπράσινο «τσουνάμι» έχει καλύψει τα πάντα. 

Ice Canyon

    Το εντυπωσιακό παγωμένο φαράγγι Ice Canyon βρίσκεται στη Γροιλανδία. Το λιώσιμο των πάγων έχει σχηματίσει ένα φαράγγι με βάθος που κυμαίνεται από 30 έως 45 μέτρα.

Ball Pyramid

   Το Ball Pyramid βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Lord Howe Island στον Ειρηνικό Ωκεανό και έχει 562 μέτρα ύψος. Είναι ο ψηλότερος βράχος σε θάλασσα του κόσμου και δημιουργήθηκε από τα υπολείμματα ενός ηφαιστείου που σχηματίστηκε περίπου 7 εκατομμύρια χρόνια πριν. 

Το μαγευτικό "μαύρο δάσος" της Γερμανίας

   Το μαύρο δασός βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γερμανία και αντίθετα από ό,τι υποδηλώνει το όνομά του, δεν είναι περισσότερο σκοτεινό και σκουρόχρωμο απ όσο άλλα κωνοφόρα δάση της Γερμανίας. Ωστόσο είναι τόσο πυκνό που το φως της ημέρας δεν μπορεί να φτάσει στο έδαφός του.

Το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου

   Το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου, βρίσκεται στη νήσο Λέσβο και είναι το μεγαλύτερο από τα δύο σημαντικά απολιθωμένα δάση στον κόσμο (το άλλο είναι το απολιθωμένο δασικό εθνικό πάρκο στην Αριζόνα).

   Ο σχηματισμός του απολιθωμένου δάσους σχετίζεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στη Λέσβο κατά το τέλος του *Ολιγοκαίνου μέχρι το *μέσο Μειόκαινο. Η δραστηριότητα αυτή δημιούργησε, εκτός από λάβα, πυροκλαστικά υλικά και ηφαιστειακή τέφρα, με συνέπεια την κάλυψη της χλωρίδας στην περιοχή, σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα.

   Έχει υποδειχθεί ως προστατευμένο φυσικό μνημείο.

 

Επεξήγηση των λέξεων, Ολιγόκαινου - Μέσο Μειόκαινο

Την εποχή του Ανώτερου Ολιγόκαινου το κλίμα που επικρατούσε στον ελλαδικό χώρο ήταν τροπικό και σταδιακά εξελισσόταν σε υποτροπικό. Αυτό σημαίνει ότι τότε η μέση ετήσια θερμοκρασία ήταν γύρω στους 18 βαθμούς Κελσίου. Έβρεχε πολύ συχνά και υπήρχε μεγάλη υγρασία. Ο χειμώνας διαρκούσε λίγο. Ίσως έναν με τρεις μήνες το χρόνο και η θερμοκρασία σπάνια έπεφτε κάτω από τους 0 βαθμούς. Εξαιτίας των βροχών, η βλάστηση ήταν πολύ πυκνή αλλά και τα δέντρα ιδιαίτερα ανεπτυγμένα. Με ψηλούς κορμούς και μεγάλα φύλλα. Στον Έβρο, για παράδειγμα, βρέθηκε ο κορμός ενός είδους βελανιδιάς που είχε μήκος γύρω στα 30 μέτρα και περίμετρο 7 με 8 μέτρα

Η εποχή του Μέσο Μειόκαινο υπολογίζεται πριν από περίπου 22,5 εκατ. έτη και το τέλος της πριν από περίπου 5 εκατ. έτη. Η αρχή του χαρακτηρίστηκε από την επίκλυση της θάλασσας, η οποία παρουσίασε το μέγιστο σημείο της κατά τα μέσα της εν λόγω περιόδου. Οι κλιματικές συνθήκες διέφεραν πολύ από τις συνθήκες της προηγούμενης περιόδου: η ζώνη της κεντρικής Ευρώπης και της Μεσογείου, που κατά τις προηγούμενες περιόδους χαρακτηριζόταν από ισημερινό κλίμα, παρουσίασε βαθμιαία μετάβαση από τροπικό σε υποτροπικό και τελικά σε εύκρατο, πιο ζεστό από το σημερινό και συνοδευόμενο από την έναρξη του κύκλου των εποχών.
Οι διαδοχικές αυτές κλιματικές μεταβολές υποδηλώθηκαν καθαρά από μία αντιστοίχως διαδοχική αλλαγή της χλωρίδας: τα φοινικόδεντρα ελαττώθηκαν σταδιακά, ενώ αυξήθηκε η παρουσία φυλλοβόλων δέντρων, τα οποία εντοπίζονταν παλαιότερα σε βορειότερες περιοχές. Η χλωρίδα άρχισε να αποκτά χαρακτηριστικά που αποτέλεσαν προοίμιο των συγχρόνων.